Αντιμετώπιση της κινητικότητας

Κατά την εξέλιξη της περιοδοντικής νόσου συχνά τα δόντια «χαλαρώνουν» λόγω της απώλειας στήριξης και κουνιούνται. Άλλες φορές, μη φυσιολογικές δυνάμεις κατά την μάσηση ασκούν μεγάλες πιέσεις στα δόντια τα οποία τραυματίζονται κατά την σύγκλειση.

Όταν η κινητικότητα έχει την τάση να αυξάνεται η παρεμβαίνει στις φυσιολογικές λειτουργίες (μάσηση, ομιλία) η όταν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού των δοντιών  σε ένα δυνατό δάγκωμα τότε απαιτείται η αντιμετώπισή της. Οι τεχνικές αντιμετώπισης της κινητικότητας είναι συνήθως συνδυασμός εκλεκτικού τροχισμού (διευθέτηση της σύγκλεισης) και ακινητοποίησης.

Για την ακινητοποίηση χρησιμοποιούμε κυρίως σύνθετη ρητίνη (το υλικό των λευκών σφραγισμάτων) σε συνδυασμό με ορθοδοντικό σύρμα ή ταινία υαλονημάτων. Το υλικό έχει το πλεονέκτημα ότι δεν γίνεται ορατό στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών.